റ്റൂമച് പ്രോബ്ലം നോ പ്രോബ്ലം

അക്ബര്‍ ഭായ് ക്യാ ഹോഗയാ ?

കഷ്ടകാലത്തിന് ഒരു ബ്ലോഗ്‌ തുടങ്ങി. അതില്‍ ഇടയ്ക്കു എന്തെങ്കിലും എഴുതി പോസ്റ്റിയില്ലെങ്കില്‍ എണ്ണ തീര്‍ന്ന വിളക്ക് പോലെ ഭൂലോകത്തെ കാറ്റില്‍  ബ്ലോഗ്‌  കെട്ടു പോകുമെന്നാണ് എന്റെ ബ്ലോഗ്‌ ഗുരു പറഞ്ഞത്. അപ്പൊ എന്ത് പോസ്റ്റുമെന്നു ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ്   ഓഫീസിലെ ടീ ബോയ്‌ ബംഗ്ലാദേശുകാരനായ  മുര്ഷിദുല്‍ ആലമിന്‍റെ ചോദ്യം.

> അക്ബര്‍ ഭായ് ക്യാ ഹോഗയാ ?

> കുച്ച് നഹീ ഭായി. 

> കുച്ച് പ്രോബ്ലം  ഹേ ഭായി. ആപ് ബഹുത് സോച് രഹെ.

ചങ്ങാതി എന്നെ വെറുതെ വിടാനുള്ള ഭാവമില്ല.  ഇനി താനിവിടെ നിന്നാല്‍ ഒരു പ്രോബ്ലം ഇപ്പൊ ഇവിടെ നടക്കും എന്നാണു പറയാന്‍ തോന്നിയത്. അത് ഞാന്‍ ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞു.

“തും ചായ് ദേനെ കേലിയെ ആയ നാ.  ചായ്  ഇതര്‍ രഖെ ചലേ ജാവോ”. (ചായ തരാനല്ലേ വന്നത് ? അതിവിടെ വെച്ചിട്ട് സ്ഥലം വിടൂ.)

അവനുണ്ടോ വിടുന്നു.

 “അക്ബര്‍ ഭായ്  ലക്താഹെ ആജ് ആപ് കാ ബഹുത്ത് പ്രോബ്ലം ഹെ. മൂഡ്‌ സയി നഹീ”.  

പോകുമ്പോഴും ഒന്ന് കൊത്താന്‍ അവന്‍ മറന്നില്ല. അവനങ്ങിനെയാണ് ആര്‍ക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പ്രശനമുണ്ടെങ്കില്‍ മൂപ്പര്‍ക്ക് വലിയ സന്തോഷമാണ്. തന്നെക്കാള്‍ വലിയ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉള്ളവര്‍  ഈ ലോകത്തില്ല എന്ന് കരുതുന്ന  അഹങ്കാരി. പ്രശ്നങ്ങളുടെ ഒരു ഗോഡൌന്‍.

സപ്ലൈ കമ്പനി തൊഴിലാളിയാണ്. ശമ്പളം 400 റിയാലാണത്രേ. ആളൊന്നിനു 2200 റിയാല്‍ വാങ്ങി പണിക്കാര്‍ക്ക് 400  കൊടുത്തിട്ടും   “മേരാ കമ്പനി  ബഹുത്  അച്ഛാ” എന്നാണു മൂപ്പര്‍ പറയുന്നത്. 400 ആണെങ്കിലും  അത് കൃത്യമായി മാസം മാസം കിട്ടുന്നുണ്ട്‌. അപ്പൊ കമ്പനി “ബഹുത് ബഹുത് അച്ഛാ” അല്ലെ.  അതും കൊടുക്കാത്ത കമ്പനികളും അതില്‍ വര്‍ഷങ്ങളായി ജോലി ചെയ്യുന്ന കൂട്ടുകാരും അവനുണ്ടാത്രേ. 

പണ്ട് ഒരു ഈജിപ്ഷ്യന്‍ കമ്പനിയിലായിരുന്നു. അവിടുത്തെ മിസിരിയോട് തെറ്റി പോന്നതാണ്. അതിനെപ്പറ്റി മൂപ്പര്‍  പറയുന്നതിങ്ങിനെ. 

മിസിരി മുദീര്‍ (മാനേജര്‍) കപ്പച്ചീനു ചോദിച്ചപ്പോ ഇദ്ദേഹം ഒരു കട്ടന്‍ ചായ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത്. “മിസിരികള്‍ക്കൊക്കെ അത് മതി” എന്നാണു മൂപ്പരുടെ പക്ഷം. മിസിരിക്ക് ചൂടായി.

ഇന്ത മാഫി ആരിഫ് കലാം. മാ ആരിഫ് ഇംഗിലീസി  (തനിക്കു ഇംഗ്ലീഷ് അറിയില്ലെന്നും പറഞ്ഞു മിസരി   അലറി).

“ഇംഗ്ലീഷ് അറിയാമെങ്കില്‍ ഞാന്‍ തന്റടുത്ത് പണി എടുക്കുമോ. അമേരിക്കയില്‍ പോകില്ലേ” എന്ന് മൂപ്പര്‍ തിരിച്ചടിച്ചതോടെ അവിടുത്തെ ശീട്ട് കീറി.   പിന്നെയാണ് ഇവിടെ പൊങ്ങിയത്. 

മൂന്നു കൊല്ലത്തിലാണ് കമ്പനി ടിക്കറ്റും ലീവും. അങ്ങിനെ രണ്ടു ടിക്കറ്റ് കാശാക്കി നാട്ടില്‍ പോകാതെ ആശാന്‍ ഏഴാമത്തെ  വര്‍ഷത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ്. പെണ്ണ് കെട്ടിയ വകയില്‍ കിട്ടിയ വിസയില്‍ നാട് വിട്ടതാണ്. പിന്നെ ഇടയ്ക്കു ഫോണ്‍ ചെയ്തു ബീവി അവിടെ  ഉണ്ടോ  എന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നതല്ലാതെ  നാട്ടില്‍ പോകാനുള്ള മൂടൊന്നും മൂപ്പര്‍ക്കില്ല. കൂടെക്കൂടെ നാട്ടില്‍ പോയാല്‍ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് ഒരു വിലയുണ്ടാകില്ല എന്നാണു മൂപ്പരുടെ പക്ഷം.   

“അക്ബര്‍ ഭായി ടെന്‍ഷന്‍ കഥം  ഹോഗയാ ?”. ടിയാന്‍  ചായ കപ്പ്‌ എടുക്കാന്‍ വന്നതാണ്.

ങാ കഥം. ചങ്ങാതിയെ ഒഴിവാക്കാനായി ഞാന്‍ വേഗം സംഗതി കഥം ആക്കി.

പക്ഷെ മൂപ്പര്‍ “കഥം” ആക്കിയില്ല. എനിക്കൊരു ഉപദേശം തന്നു.

“അക്ബര്‍ ഭായി. മേം ഏക്‌ ബാത് ഇംഗ്ലീഷ്മേം  ബതായെകാ”.

പടച്ചോനെ ഇംഗ്ലീഷ് ആണ് വരാന്‍ പോകുന്നത്.

ങാ ബതാവോ. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.  

“One problem big problem

Two problem little problem

Too much problem no problem”.

ഇത് കൊള്ളാലോ. ഞാന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി. പിന്നെ ആലോചിച്ചപ്പോഴാണ് അതില്‍ കാര്യമുണ്ടെന്നു തോന്നിയത്.   ഒരു പാട് പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെ പരിഹരിക്കാനാവില്ല. അപ്പൊ വെറുതെ ചിന്തിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. എന്ന് വെച്ചാല്‍ ‍ പിന്നെ “നോ പ്രോബ്ലം” എന്നാണു മൂപ്പര്‍ പറഞ്ഞതിലെ രത്നച്ചുരുക്കം. ഏഴു കൊല്ലമായിട്ടും നാട്ടില്‍ പോകാതെ മൂപ്പര്‍ ഇങ്ങിനെ ഹാപ്പി ആയി നടക്കുന്നതിലെ ഗുട്ടന്‍സ് അപ്പോഴാണ്‌ എനിക്ക് പിടി കിട്ടിയത്.  റ്റൂമച് പ്രോബ്ലം = നോ പ്രോബ്ലം

 ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഇങ്ങിനെ തത്വങ്ങളൊക്കെ കണ്ടു പിടിച്ച ഇവനെ ഇംഗ്ലീഷ് അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്താക്കിയ മിസിരിയെ പറ്റിയായി എന്റെ ചിന്ത.