പണ്ട് പണ്ടൊരു പടിഞ്ഞാറന്‍ കാറ്റത്ത്

ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ലീല ടീച്ചറുടെ മലയാളം ക്ലാസായിരുന്നു.  അകത്തു വെളിച്ചം  നന്നേ കുറഞ്ഞ പോലെ. ജനലഴികള്‍ക്കുള്ളിലൂടെ കാണുന്ന  ആകാശപ്പൊട്ടു  മുഴുവന്‍ മഴ മേഘങ്ങള്‍. അവ ഒരു പെരുമഴക്കായി തയ്യാറെടുക്കുകയാണ്.

ഉറുമി വീശിയ പോലെ ഒരു മിന്നല്‍പിണര്‍ ജനലിനു അടുത്തുകൂടെ കടന്നുപോയി. പിന്നാലെ സ്കൂളിന്‍റെ മേല്‍ക്കൂര തകര്‍ക്കുംമട്ടില്‍ ഘോര ശബ്ദത്തോടെ ഇടിയും. മഞ്ചാടിമണികള്‍ പോലെ ഓട്ടിന്‍ പുറത്തു  മഴത്തുള്ളികള്‍ പരപരാ വീഴുന്നു.

സ്കൂളില്‍ നീണ്ട ബെല്‍ മുഴങ്ങി. കേള്‍ക്കേണ്ട താമസം,  അസമയത്ത് കിട്ടിയ അവധിയില്‍ കുട്ടികള്‍ തുള്ളിച്ചാടി  പുറത്തേക്ക് ഓടി. സ്കൂള്‍ മുറ്റത്തു കൂണുകള്‍പോലെ  ഒരുപാട് കുടകള്‍ നിവര്‍ന്നു.

അസ്സു കുട എടുക്കാന്‍ ക്ലാസിന്റെ മൂലയിലേക്ക് ഓടി. സങ്കടം കൊണ്ട് അവന്‍ കരഞ്ഞു പോയി. കുട കാണുന്നില്ല. എല്ലായിടത്തും തിരഞ്ഞു. ഉമ്മച്ചി വാങ്ങിത്തന്ന പുത്തന്‍ കുടയായിരുന്നു. ചുവന്ന പൂക്കളുള്ള അതിന്‍റെ പിടിക്ക് മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണമായിരുന്നു. കരയുന്ന അസ്സുവിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ ടീച്ചര്‍ പറഞ്ഞു "സാരമില്ല നമുക്ക് നാളെ അന്വേഷിക്കാം. ഇങ്ങിനെ ഇരുന്നാല്‍ മഴ കൂടത്തേയുള്ളൂ. വേഗം ഓടിക്കോളൂ". അവന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്കൂളിനു പുറകിലെ ഓലഷെഡ്ഢില്‍ പോയി ഒഴിഞ്ഞ ഉപ്പുമാവിന്‍റെ ചാക്കെടുത്തു പുസ്തകം അതില്‍ കെട്ടി തലയില്‍ വെച്ച് മുറ്റത്തേക്കു നടന്നു. മഴ അപ്പോഴേക്കും പെയിതു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

മൂന്നു നെൽപാടങ്ങൾ കഴിഞുവേണം നിരത്തിലെത്താന്‍.  മണ്‍വരമ്പ് മഴ നനഞ്ഞു അപ്പടി ചെളിയായിരിക്കുന്നു. ഓട്ടത്തില്‍ വീഴാതിരിക്കാന്‍ അവനു നന്നേ പാടുപെടേണ്ടി വന്നു. പലപ്പോഴും ഈ പാടത്ത് വീണിട്ടുണ്ട്. അന്നൊക്കെ സ്കൂളില്‍ നിന്നു വഴക്കും ഉമ്മയോടു അടിയും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. മഴയ്ക്ക് ശക്തി കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് അസ്സുവിന്‍റെ ഓട്ടത്തിന് വേഗത കൂടി. നിരത്തിലെത്തുമ്പോൾ  മഴ സാമാന്യം ശക്തിയായി പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. മഴക്കാലമായാല്‍ നിരത്ത് മുഴുവന്‍ പുല്ലാണ്. കാല്‍ നടക്കാരുടെ  നടവഴി മാത്രമേ പുല്ലില്ലാതുള്ളൂ. മഴവെള്ളത്തില്‍ പുല്ലില്‍ തടഞ്ഞു നല്‍ക്കുന്ന മഴവെള്ളം ചവിട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു നടക്കാന്‍ അസ്സുവിന് വലിയ ഇഷ്ടമാണ്.

കുട്ടികളൊക്കെ വളരെ മുമ്പിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മാളു മാത്രം ഏറ്റവും പിറകിലായി പതുക്കെ നടക്കുന്നു. മഴക്ക്  ശക്തി കൂടി. അസ്സു ഓടാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ മാളു വിളിച്ചു.

"ഇന്നോ അസ്സോ കുട"
"വേണ്ട. അപ്പൊ മാളു നനയൂലെ. ഞാന്‍ ഓടിക്കോളാം"
"ഓട്യാലൊന്നും എത്തൂലാ. നല്ല പെരുമഴാണ് പെയ്യണത്. മഴ കൊണ്ടാ നാളെ ജലദോസ്സും പനീം പുടിക്കും"

അസ്സു തര്‍ക്കിക്കാന്‍ നിന്നില്ല. മാളുവിന്‍റെ കുട വാങ്ങി അവളോട്‌ ചേര്‍ന്ന് നടക്കുമ്പോള്‍ നാണം തോന്നാതിരുന്നില്ല.

"മാളു പെണ്‍കുട്ടിയാണ്. ഞാന്‍ ആണ്‍കുട്ടിയും. കുട്ട്യേള് കണ്ടാ കളിയാക്കും. ന്നാലും വേണ്ടില്യ. ക്കി വയ്യ ഈ മഴ മുഴുമനും കൊള്ളാൻ"‍.

കുടയുണ്ടായിട്ടും വീശിയടിക്കുന്ന തണുത്ത കാറ്റ് അസ്സുവിനെയും മാളുവിനെയും മഴ നനച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവന്‍ കുട കാറ്റിനെതിരെ പിടിച്ചു.


"ന്‍റെ  കുട പോയി". അസ്സുവിന് സങ്കടം വന്നു.
"സാരല്യ..ഏതെങ്കിലും കുട്ട്യോള് കട്ടുണ്ടോയതാവും.
"പൊരേ ചെന്നാ ഉമ്മച്ചി ന്നെ തല്ലും. ആ കൊടന്‍റെ പിടിക്ക് എന്ത് നല്ല വാസനായിനു. ഇച്ചി സങ്കടാവുണ്ട്". അസ്സുവിന്‍റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.
"സാരല്യ അസ്സു. അതു പോയീലെ. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം ഇന്‍റെ കൊടിം പോയീനി. പിന്നെ ബാപ്പ മാങ്ങിത്തന്നതാ  ഇത്".

"മാളൂനു മാങ്ങിത്തരാന്‍ ബാപ്പണ്ട്.  ഇച്ചി  ഉമ്മച്ചി മാത്രേള്ളൂ. ഇന്‍റെ ഉമ്മചീന്‍റെ കയ്യില് എപ്പളും കുട മാങ്ങാന്‍ എബടാ പൈസ മാളോ. കൂലിപ്പണിക്ക് പോയാ എപ്പളെങ്കിലും അല്ലെ പൈസ കിട്ടാ".

നിരത്തിനോട് ചേര്‍ന്ന് പാടത്ത് കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഒറ്റമുറിപ്പീടികയിലെ വരാന്തയില്‍ ഞാറ്റുപണിക്കാരായ ആണുങ്ങളും പെണ്ണുങ്ങളും നിരനിരയായി ഇരുന്നു സൊറ പറയുന്നു. പെരുമഴ തോരാന്‍ കാത്തിരിക്കുകയാണവര്‍. വീണ്ടും പാടത്തിറങ്ങാന്‍. അവര്‍ തങ്ങളെ നോക്കി എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നത് അസ്സു കണ്ടു. അവന്‍ കുട മറച്ചു പിടിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവിടുന്ന് കൂട്ടച്ചിരി ഉയരുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി.

"കള്ള കൂട്ടങ്ങളാ" അസ്സു പിറുപിറുത്തു.
"ആരാ അസ്സു" മാളു ചോദിച്ചു.
"ഒന്നൂല്യ.വേകം നടന്നോ. ആ വെള്ളനും ഉണ്ട്  ഒലെ കൂട്ടത്തീ. ഓന്‍ ഒടിയനാത്രേ. രാത്രീല് കുറുക്കനും നായും ഒക്കെ ആകാന്‍ കയ്യൂത്രേ ഓന്.  ഇച്ചി ഓനെ കാണുമ്പോ തന്നെ പേട്യാ".
"ഒക്കെ ബെറുതെ പറീണതാ അസ്സു."
"ബെറുതെ ഒന്നും അല്ല മാളൂ. ഇന്നട്ടാണോ രാത്രീല് പെട്ടിച്ചൂട്ടൊക്കെ പോണത്. അനക്കൊന്നും അറിയൂല".
"പെട്ടിച്ചൂട്ടോ അതെന്താ ?"

"ഇന്‍റെ ഉമ്മച്ചി പറഞ്ഞതാ. രാത്രീല് മുറ്റത്തെറങ്ങി നോക്ക്യാ പൊയന്‍റെ അക്കരെ ദൂരെ മലേല് പെട്ടിച്ചൂട്ടു പോണത് കാണാത്രേ. ആദ്യം ഒരു ചൂട്ടുണ്ടാകും. പിന്നെ രണ്ടാകും. പിന്നെ മൂന്നാകും. ഒക്കെ ചെയ്ത്താന്മാരാത്രേ".
"ഇമ്മേ... ചെയ്ത്താന്മാരോ ?.  കേട്ടിട്ട് ഇച്ചി പേട്യാവുണ്"
"രാത്രീല് *ആയത്തുല്‍ കുര്‍സി* ഓതി കെടന്നാ മതി, ന്നാ ഒന്നും പേടിക്കാനില്ല്യ മാളൂ..".

റോഡിനു ഇരു വശവും നെൽപാടങ്ങളാണ്. മഴയില്‍ പച്ച നെല്ലോലകളെ കോതിയൊതുക്കി കാറ്റ്  തലങ്ങും വിലങ്ങും വീശിയടിക്കുന്നു. പാടത്തിനു നടുവില്‍ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഏറുമാടത്തില്‍ നിന്നും സുപ്രന്‍ തപ്പ് കൊട്ടുന്ന ഒച്ച കാറ്റിൻറെയും മഴയുടെയും ശീൽക്കാരങ്ങളെ  അതിജീവിച്ചു അസ്സുവിന്റെയും മാളുവിന്റെയും ചെവിയില്‍ പതിച്ചു.

"ഈ സുപ്രന് നൊസ്സാ  അല്ലെ അസ്സൂ".
"അതെന്താ-?"
"അല്ലാതെ ആരെങ്കിലും ഈ മയത്തു തപ്പ് കൊട്ടോ..?"
"ചെലപ്പോ നെല്ലുംകതിരു തിന്നാന്‍ പ്രാക്കള് വരണുണ്ടാകും".

നെൽപാടങ്ങൾ അവസാനിച്ചു. മഴയുടെ ശക്തി കുറഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ നേരിയ ഒരു ചാറല്‍ മാത്രം. നമ്പീശന്‍റെ പറമ്പിനു അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ അസ്സു പറഞ്ഞു
" ന്റെ കുട ചെലപ്പോ ചേലന്‍ മാവിന്‍റെ ചോട്ടില് വെച്ച് മറന്നിട്ടുണ്ടാവും".
ശരിയാണ്. രാവിലെ സ്കൂളിലേക്ക്  പോരുമ്പോള്‍ അസ്സുവും കൂട്ടുകാരും  മാവിന്റെ ചുവട്ടീന്നു മാങ്ങ പെറുക്കുന്നത് മാളു കണ്ടിരുന്നു.

“വാ മാളു നോക്കാം”.

അസ്സു മാവിന്‍റെ ചുവട്ടിലേക്ക്‌ ഓടി. അതാ ചേലന്‍ മാവിന്‍റെ ചോട്ടിലെ പൊന്തക്കാട്ടില്‍ കുട. അവന്‍ കുട എടുക്കാന്‍ ആഞ്ഞതും മാളു ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ പിറകോട്ടു വലിച്ചിട്ടതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. അവന്‍ വ്യക്തമായും കണ്ടു. കാഞ്ഞിരക്കുറ്റിയുടെ താഴെ ഫണം വിടര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന നിറയെ പുള്ളിക്കുത്തുള്ള പാമ്പ് . പാമ്പ് അവന്റെ കാല്‍ പാതത്തിലേക്ക് ചാടി. ഒരു അലര്‍ച്ചയോടെ അവന്‍ തിരിഞ്ഞോടി. ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് മാളുവും അവന്റെ പിറകെ ഓടി. ആ ഓട്ടത്തില്‍ എവിടെയോ തടഞ്ഞു വീണതു മാത്രം ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.

ഉണരുമ്പോള്‍ കാലിലൂടെ പാമ്പ് ഇഴയുന്നതു പോലെ അവനു തോന്നി. കണ്ണ് തുറന്നപ്പോള്‍ അടുത്തു ഉമ്മയും മൂത്തുമ്മയും പിന്നെ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ട്. ഉമ്മ അവന്റെ മുഖത്തു വെള്ളം കുടഞ്ഞു.

"മ്മാ..പാമ്പ്" അസ്സു നിലവിളിച്ചു.
"ഇല്ല്യ അസ്സൂ. ഉമ്മച്ചി അല്ലെ അന്റെ അടുത്തു. ഒന്നൂല്ല്യ ഇന്‍റെ കുട്ടിക്ക്".
"ഇന്റെ കാലിമ്മല് പാമ്പ് ണ്ടുമ്മാ". അസ്സു കാലു താഴെ വെക്കാതെ നിലവിളിച്ചു.
"ഇല്ല അസ്സു. ഉമ്മച്ചി മൊയില്യാരു മന്തിരിച്ചുതിയ വെള്ളം പാര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. ഇനി പാമ്പ് വരൂല ട്ടോ".

ഉമ്മ അസ്സുവിനെ എഴുന്നേല്‍പിച്ചു കട്ടിലില്‍ ഇരുത്തി. അപ്പോഴും പാമ്പ്  ഇഴയുന്ന പോലെ അവനു തോന്നി.
 "ഉമ്മച്ചീ.. തെക്കേതിലെ മാളും ഇണ്ടായിനി ന്‍റെ കൂടെ". അസ്സു തെല്ലു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് ഉമ്മച്ചിയുടെ കണ്ണുകള്‍ ജലധാരകളാകുന്നത് അസ്സു കണ്ടു.
"ഉമ്മച്ചി എന്തിനാ കരയണേ".... അസ്സുവിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
"മോന് മാളൂനെ കാണണോ..?
"ഉം..കാണണം. ഓള് പേടിച്ചിട്ടുണ്ടാവും ല്ല്യേ ഉമ്മച്ചി..പാവം"
"മോൻ  വാ.."

അവനു വലതുകാല്‍ നിലത്തുവെക്കാന്‍ പേടി. കാലിനടുത്തൂടെ അപ്പോഴും പാമ്പ് ഇഴയുന്നു. ഒറ്റക്കാലില്‍ ചാടി ചാടി  ഉമ്മച്ചിയുടെയും മൂത്തമ്മയുടെയും തോളില്‍ പിടിച്ചു ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. അയല്‍പക്കത്ത് മാളൂന്‍റെ വീട്ടില്‍ പച്ച പ്ലാസ്റ്റിക് ഷീറ്റു കൊണ്ട് പന്തലിട്ടിരിക്കുന്നു. അവിടുന്ന് മാളൂന്‍റെ ഉമ്മച്ചിയുടെ നിലവിളി കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്.

"എന്തിനാ ഉമ്മാ മാളൂന്‍റെ ഉമ്മച്ചി കരയണേ..മാളുനു ഇപ്പളും പേടി മാറീല്ലേ".

അപ്പോള്‍ അസ്സുവിന്‍റെ  എല്ലാ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കും മറുപടി എന്നോണം   ഉമ്മച്ചിയുടെയും മൂത്തമ്മയുടെയും അമ്മായിമാരുടെയും തേങ്ങലുകള്‍ക്ക് മീതെ അവന്‍ വ്യക്തമായും കേട്ടു,  ഒരു ദികിറിന്‍റെ മുഴക്കം
"ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാ.....ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാ..."

പിന്നെ മാളുവിന്‍റെ വീട്ടില്‍നിന്നും പുറത്തേക്ക് നീങ്ങുന്ന പച്ചപുതപ്പു കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞ  ചെറിയ മയ്യത്ത് കട്ടില്‍.  അസ്സുവിന്‍റെ കൊച്ചു മനസ്സില്‍  വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് പതുക്കെ പതുക്കെ ആ ദികിറിന്‍റെ  മുഴക്കം അകന്നകന്നു പോയി...........

----------------------------------------------------------------------------------------------------
**ആയത്തുല്‍ കുര്‍സി**  = വിശുദ്ധ ഖുര്‍:ആനിലെ ഒരു സൂക്തം
----------------------------------------------------------------------------------------------------


.